حجت‌الاسلام و المسلمین قرائتی



در قصه‌ی یوسف، یوسف خیلی مردانگی کرد. خیلی جوانمرد بود. یکی اینکه برادرها گفتند: ما خلاف کردیم تو را در چاه انداختیم. «إِنَّا کُنَّا خاطِئِینَ‏» (یوسف/97) گفت: الآن شما را بخشیدم. نگفت: فکرهایم را بکنم بعد… همین الآن شما را بخشیدم. این جوانمردی بود. دوم اینکه وقتی یعقوب گفت: چطور شد سرنوشت تو این شد؟ گفت: چیزی نبود، شیطان وسوسه کرد. نگفت: برادران من بد هستند. این خیلی جوانمردی می‌خواهد. یکبار هم برادرها که هنوز نمی‌دانستند این یوسف است که پادشاه شده، وقتی لیوان دزدی را از خورجین درآوردند و گفتند: معلوم است لیوان را شما دزدیده‌اید، اینها گفتند: «سَرَقَ أَخٌ لَهُ مِنْ‏ قَبْل‏» (یوسف/77) یک برادر داشت او هم دزد بود. قرآن می‌گوید: «فَأَسَرَّها یُوسُفُ فِی نَفْسِهِ وَ لَمْ یُبْدِها لَهُم» این را در دل نگه داشت و چیزی نگفت. این خیلی مردانگی می‌خواهد.


? برنامه #سمت_خدا ، مورخ 96/12/06