اربلى رحمه الله در کتاب «کشف الغمّة» از محمّد بن طلحه نقل کرده است:
مأمون یکسال بعد از شهادت حضرت رضا علیه السلام به بغداد آمد، روزى به قصد شکار از شهر خارج شد و در مسیر راه از کوچه اى عبورش افتاد که بچه‌ها در آنجا بازى مى کردند و حضرت جواد علیه السلام با آنها ایستاده بود و در آن هنگام یازده سال بیشتر از عمر شریفش نگذشته بود.
بچّه‌ها با مشاهده مأمون همگى پراکنده شده و فرار کردند، ولى حضرت جواد علیه السلام از جاى خود حرکت نکرد. مأمون نزدیک آمد و نگاهى به آن حضرت نمود و گفت: اى پسر چرا به همراه بچّه‌ها فرار نکردى؟
امام علیه السلام فوراً جواب داد:
اى امیرالمؤمنین (!!) راه تنگ نبود تا با رفتن خود آن را وسیع گردانم، و گناهى مرتکب نشده‌ام تا از عقوبت آن بترسم، و گمانم به تو نیکو است که کسى را بدون گناه ضرر نمى رسانى.
مأمون از آن سخنان شیوا و محکم او بسیار تعجّب کرد و عرض کرد: اسم تو چیست؟
فرمود: نام من محمّد است.
عرض کرد: فرزند چه کسى هستى؟
فرمود: من فرزند على بن موسى الرضا هستم.
مأمون بر پدر آن حضرت درود و رحمت فرستاد، و به سوى مقصد خود روانه شد، چون از آبادى دور شد بازِ شکارى را بدنبال درّاجى [1] فرستاد، باز از دیدگان او براى مدّتى ناپدید گشت، و وقتى برگشت در منقارش ماهى کوچکى بود که هنوز آثار حیات در وجودش مشاهده مى شد، خلیفه از دیدن آن بسیار تعجب کرد، سپس آن را در دستش گرفت و از همان راهى که آمده بود برگشت.
چون به آن محلّ که حضرت جواد علیه السلام را ملاقات کرده بود رسید بچّه‌ها را دید که مثل سابق آنجا را ترک گفته و فرار نمودند ولى این بار هم آن حضرت از جاى خود حرکت نکرد و همانجا ایستاد، خلیفه نزدیک آمد و سؤال کرد: در دست من چیست؟
فرمود: یا أمیرالمؤمنین (!!) إنّ اللَّه خلق بمشیّته فی بحر قدرته سمکاً صغاراً تصیدها بزاة الملوک والخلفاء، فیختبرون بها سلالة أهل بیت النبوّة.
خداوند تبارک و تعالى به مشیّت خود در دریاى قدرتش ماهى هاى کوچکى را مى آفریند، و باز شکارى پادشاهان آن را صید مى کند و پادشاهان آن را در میان دست پنهان مى کنند تا فرزندان اهل بیت نبوّت را با این وسیله امتحان کنند.
چون مأمون این کلمات را از آن حضرت شنید تعجب کرد، و ضمن نگاه عمیقى که به او کرد گفت: براستى که فرزند امام رضا علیه السلام هستى، و احسان خود را به آن حضرت دو چندان کرد. [2]
?[1]درّاج: پرنده اى است شبیه کبک.
?[2]کشف الغمّة،ج2،ص344
?بحار الأنوار،ج50،ص91،ح 6
#حدیث_روز
متفاوت بودن ائمه علیهم السلام.
