حجة الاسلام شیخ جعفر ناصری:


چرا ما گاهی دویدنمان دنبال ابزار مادیِ رزق، بیشتر است از ابزارهای معنوی که قرآن و روایات ارائه می‌کنند؟

گاهی به دلیل توفیق پیدا نکردن برای ارتباطی در سحر، روزانه مجبور می‌شویم چقدر بدویم. متأسفانه حاضریم آن دویدن را انجام دهیم؛ اما برای این کار برنامه‌ریزی نمی‌کنیم.

بیداری در آن وقت و خود را در معرض رحمت الهی قرار دادن، در زندگی انسان خیرات می‌آورد؛ حتی برای فرزندان انسان.

گاهی برای یک بن‌بستی که در زندگی پیش آمده، مدت‌های طولانی باید انسان صدمه بخورد، تا برطرف شود؛ اما با یک سحر، قضیه‌اش حل می‌شود.

? اگر این کار را می‌کردیم، مشکلاتمان هم کمتر بود. ما نباید این فرصت را نادیده بگیریم. لازم است یک برنامه جدیدی برای به دست آوردن این توفیق داشته باشیم. اگر سحرخیزی داریم، آن را بیشتر کنیم و اگر نیست، حداقل‌هایش را به دست آوریم.


? نشریه خُلُق, شماره 48, اردیبهشت 1394