لطیف باش

لطافت، خنکای بهار است که روی تب روزگار و داغی بی رحمی می وزد.
هر چقدر زمانه سخت تر شود، تو لطیف تر شو؛ زیرا لطافت، نوعی تدبیر است در مواجهه با خشونت.
لطافت، مرهمی ست که بر زخم های جهان می گذاری.
لطیف باش، تا حال جهان بهتر شود.