لطف و مهربانی وسیع خداوند

جمعی از فقیرهای مدینه به حضور رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمدند و گفتند:

ای رسول خدا! ثروتمندان با ثروت خود بردگان را آزاد می کنند و به ثوابش می رسند، ما برای چنین کاری توان مالی نداریم.

آنها برای انجام حج، سفر می کنند، ما به خاطر نداشتن توان مالی از آن محروم هستیم.

آنها صدقه می دهند، ما چیزی نداریم که صدقه بدهیم و به ثوابش برسیم.

آنها اموال خود رادر راه جهاد مصرف می کنند و به ثوابش می رسند، چنین کاری از عهده ما بر نمی آید و به آن ثوابها نمی رسیم، پس چه کنیم؟

پیامبر (ص) فرمود:
اگر کسی صد بار تکبیر (الله اکبر) بگوید بهتر از آزاد کردن صد برده است

و اگر کسی صدبار تسبیح (سبحان الله) بگوید، بهتر از راندن صد شتر (برای قربانی در حج است)

و اگر کسی صد بار حمد (الحمد الله) بگوید، بهتر از فرستادن صد اسب با زین و دهنه و سوار آن (برای جهاد) در راه خدا است،

واگر کسی که صد بار (لا اله الا الله) بگوید در آن روز از نظر عمل بهترین انسانها - جز کسی که زیادتر گفته باشد- می باشد.

بعد از مدتی فقراء به حضور پیامبر (ص) باز گشتند و عرض کردند: این دستور شما را ثروتمندان شنیدید و انجام می دهندو هر دو ثواب را می برند.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
این فضل خداست که به هر که خواهد بدهد
اصول کافی، باب التسبیح و التهلیل و التکبیر، حدیث 1، ص 505- ج 2.