قابله و دایه

بنابر گزارش‌های تاریخی، قابله او سلمی خادمه پیامبر بود. سلمی پس از تولد ابراهیم، شوهرش ابو رافع را باخبر کرد و او نزد پیامبر رفت و خبر تولد را به او داد. پیامبر شاد شد و بنده‌ای به او بخشید.[6]

پس از تولد ابراهیم، زنان انصار برای شیر دادن او بر یکدیگر پیشی می‌گرفتند. پیامبر ابراهیم را به ام بردة دختر منذر بن زید سپرد.[7]

درگذشت

جایگاه قبر ابراهیم پسر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در بقیع

ابراهیم بنابر نقلی در دهم یا آخر ربیع الاول سال 10 قمریدر 16 ماهگی[8] و بنابر نقلی در 18 ماهگی[9] و به نقل ابن شهرآشوب پس از یک سال و ده ماه و هشت روز، از دنیا رفت و در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون (درگذشته2ق) دفن شد.[10] پیامبر سنگی بر سر مزار او قرار داد و بر قبر او آب پاشید.[11]

نقل ابن شهرآشوب

ابن شهرآشوب در کتاب المناقب از ابن عباس نقل کرده است که روزی پیامبر، فرزندش ابراهیم و نوه‌اش حسین را در دامن خود نشانده بود. پس جبرئیل نازل شد و گفت خدا به تو سلام می‌رساند و می‌گوید: «بین این دو جمع نمی‌کنم؛ یکی را فدای دیگری کن.» پس پیامبر امام حسین(علیه السلام) را برگزید و پس از سه روز ابراهیم از دنیا رفت.[12]

منابع

[6] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج1، ص107
[7] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج1، ص108
[8] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج1، ص115؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ج1، ص451
[9] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج1، ص114؛ أنساب الأشراف، ج1، ص450
[10] الطبقات الکبری، ج1، ص115؛ أنساب الأشراف، ج1، ص451
[11] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج1، ص115؛ أنساب الأشراف، ج1، ص451
[12] ابن شهرآشوب، المناقب، ج4، ص81