امام باقر علیه السلام فرمود:

«القائم منا منصور بالرعب، موید بالنصر تطوی له الأرض و تظهر له الکنوز، یبلغ سلطانه المشرق و المغرب، و یظهر به الله دینه علی الدین کله و لو کره المشرکون، فلا یبقی فی الأرض خراب الا عمر، و ینزل روح الله عیسی بن مریم، فیصلی خلفه».

قائم ما به رعب و وحشت در دل مردم تأیید شده، و با نصرت خداوندی تقویت شده، زمین در زیر پاهایش طی می ‏شود. گنجینه ‏های زمین برای او آشکار می ‏شود و سلطنتش به شرق و غرب جهان می ‏رسد. خداوند دین خود را به دست او بر همه ‏ی ادیان پیروز می ‏سازد، اگرچه مشرکان خوش ندارند. در روی زمین جای ویرانی نمی ‏ماند جز اینکه آباد می ‏کند. حضرت عیسی روح الله (علیه‌السلام) نازل می ‏شود و پشت سر او نماز می ‏خواند.

محمد بن مسلم پرسید: قائم شما کی ظاهر می ‏شود؟ فرمود: هنگامی که:
1- مردها خود را به زنان تشبیه کنند.
2- زنها خود را به مردان تشبیه کنند.
3- مردان به مردان و زنان به زنان بسنده کنند.
4- زنها سوار بر زین‌ها شوند.
5- شهادت دروغ پذیرفته شود.
6- شهادت راست رد گردد.
7- خون سبک شمرده شود.
8- روابط نامشروع رواج پیدا کند.
9- ربا خواری رایج گردد.
10- اشرار از ترس زبانشان احترام شوند.
11- سفیانی از شام خارج شود.
12- یمانی قیام کند.
13- سپاه سفیانی در سرزمین بیدا خسف شوند.
14- جوانی از آل محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) به نام «محمد بن حسن نفس زکیه» در میان رکن و مقام کشته شود.
15- صیحه‏ ی آسمانی شنیده شود که می ‏گوید: حق با او (قائم علیه‌السلام) و شیعیان اوست. در چنین موقعی قائم ما (ارواحنا فداه) خارج می ‏شود و پشت خود را به دیوار کعبه تکیه می‏دهد و سیصد و سیزده نفر در اطراف او جمع می‏ شوند. اولین چیزی که به زبان می ‏آورد. این آیه ‏ی شریفه است:«بقیة الله خیر لکم ان کنتم مومنین».
سپس می ‏فرماید: من تنها بازمانده از حجت‌های پروردگار و خلیفه‏ ی خدا در میان شما هستم. کسی نمی‏ ماند، جز اینکه به او سلام کرده می‏ گوید:«السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه». هنگامی که ده هزار نفر برای یاری او گرد آمدند، دیگر در روی زمین بتی نمی ‏ماند جز اینکه طعمه‏ ی حریق می‏ شود. و این روز پر شکوه پس از یک غیبت طولانی است تا معلوم شود که چه کسی به غیب ایمان می ‏آورد و از خدا اطاعت می‏ کند.


?اعلام الوری، ص433