فرازى از شرح دعاى هشتم صحیفه سجّادیه

«اَللَّهُمَّ إِنِّی نَعُوذُ بِک مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَی»

از جمله حسرت‌های سوزنده، حسرت از دست دادن کانون‌هایی است که ما را به فیض ابد متصل می‌سازد؛ مثلاً انسان پدر یا مادر خود را از دست دهد. من همیشه یاد این روایت هستم که شخصی داشت جان می‌داد و شرایط سختی داشت.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) بالای سر او آمدند و گویا برایش دعا کردند. زمانی که خواستد تشریف ببردند، فرمودند: مادرش زنده است؟! گفتند: مادر او از دنیا رفته است. حضرت فرمودند: کاش مادرش زنده بود؛ یعنی آن کاری که مادرش می‌توانست برای او انجام دهد، منِ پیامبر نمی‌توانم انجام دهم!
مادر، حلقه‌ی اتصال شما به فیض ابد است و چیز بسیار عجیبی است.

استادحاج على اکبرى