غربت مومنان در آخرالزمان

درباره روزگار غربت اسلام در آخرالزمان احادیث بسیاری نقل شده است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در روایتی دوران آخرالزمان را چنین توصیف می نمایند:

روزگاری خواهد آمد که دین خدا تکه تکه خواهد شد. سنت من در نزد آنان بدعت و بدعت در نزد آنان سنت باشد، شخصیت های بزرگ در نزد آنها حیله گر خوانده می شوند و اشخاص حیله گر در نزد مردم، با شخصیت و وزین خوانده شوند. مومن در نزد آنان حقیر و بی مقدار می شود و فاسق به پیش آنها محترم و ارجمند باشد، کودکانشان پلید و گستاخ و بی ادب و زنانشان بی باک و بی شرم و بی حیا شوند، پناه بردن به آنها خواری و اعتماد به آنان ذلت و درخواست چیزی از آنها نمودن، جامه درویشی به تن کردن و مایه بیچارگی و ننگ است.

ایشان در ادامه میفرمایند:
زمانی بر مردم بیاید که هر کس دین خویش را به سختی حفظ کند. دینداری شان بسان کسی ماند که آتش در دست خود نگه دارد.

از علی بن ابی طالب علیه السلام درباه آخرالزمان سوال شد: آیا در آن زمان مومنانی وجود دارند؟

حضرت فرمود: آری
باز پرسیده شد:
آیا از ایمان آنان بر اثر فتنه ها چیزی کاسته می شود؟ فرمود:
نه، مگر آن مقدار که قطرات باران از سنگ خارا بکاهد اما آنان در رنج بسر برند.

امام صادق علیه السلام سختی مومنان در آخر الزمان را چنین تشریح می نماید:

در آن زمان می بینی که پیروان همه ادیان تحقیر می شوند و حتی هر کس که یک فرد دیندار را دوست داشته باشد. مردم ارتباط با او را تحریم می کنند و او را از خود می رانند.» [1]

لذا در دعای شکواییه که سفارش شده هر روز در آخرالزمان بخوانید می‌فرماید: «اللهم نشکو الیک فَقدَ نبینا و غیبة ولینا و قِلّة عددنا و کثرة عدونا…»
پس یکی از وجوه غربت آخرالزمان، قلّت عدد و زیادی دشمنان و گسیختگی امت اسلام و پراکندگی مسلمانان است و در این میان تنها یک عده مؤمنان حقیقی هستند که آنان غربا هستند.

اما تجلی غربت در آخر الزمان وجود نازنین امام زمان (عج) است. امیرالمؤمنین علیه السلام در باره غربت حضرت مهدی (عج) میفرماید:

صاحب این امر (غیبت) تنها و یگانه و غریب است. [2]

سزاست اگر مومنین در غربت ولی خویش ندبه جدایی و تنهایی سر دهند؛

أَیْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِیدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ أَیْنَ الْمُتَخَیَّرُ لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِیعَةِ أَیْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْیَاءِ الْکِتَابِ وَ حُدُودِهِ أَیْنَ مُحْیِی مَعَالِمِ الدِّینِ وَ أَهْلِهِ

کجاست آن ذخیره براى تجدید فریضه ‏ها و سنّت ها، کجاست آن برگزیده براى بازگرداندن دین و شریعت، کجاست آن آرزو شده براى زنده‏ کردن قرآن و حدود آن، کجاست احیاگر نشانه‏ هاى دین و اهل دین

منبع:
[1]- بشاره الاسلام ص132
[2] - مکیال المکارم،ج 1ص 129
#حدیث_روز