دانستنیهــــاے مهـــــــــدویت
غــــربـت حضــــرت
غربـت دو معــنا دارد:
1_دورى از خانــدان و وطــن
2_کــمى یــاران
و حضرت مهدى (علیه السلام) به هر دو معنا غــریــب است!
روایــت امام صــادق (علیه السلام) که فــرمــود:
به ناچــار این امر را غــیبتى خواهــد بود و در هنــگام غیبت، ناچار از عــزلت و گوشه گیــرى اســــت.”
و فرمایـش خود حضــرت در قـضیه علـى بن مهـزیار که فــرمـود:
“پــدرم از من پیــمان گرفتــه که جز در سرزمین هاى پنهان و دور منزل نگیرم، براى آن که مخـفى بـمانم و جایگاهم از نیـرنگ هاى اهل ضلالـت مصــون باشد” دلالــت بر غربـت آن حضــرت دارد.
و اینکه امام جواد (علیه السلام) فرمودند
“هرگاه این تعداد - سیصد و سیزده نفر - از اهل اخلاص برایــش جمع شدند، خداونــد امر او را ظـاهر سـازد” .
بر معناى دوم غربت دلالت مى کند.
راوى مى گــوید: از حضرت موسى بن جعفری (علیه السلام) از صاحــب امر پرســیدم.
فرمودند:
“او همــان آواره یکتــاى غریــب پنــهان از خاندانــش مى باشد که خونــخواه پدرش خواهد بــود.”
پـس مــهم ترین وظیفـه ما آمـادگى براى ظهـور و دعا براى تعجـیل در فــرج مولا اســت!
حضــرت على (علیه السلام) فرمـود:
“خداونـد قومـى را مى آورد که آن ها را دوســت مى دارد و آن ها نیز او را دوسـت مى دارند. کسـى که در میان آن ها غریـب اسـت، بر آن ها حکومـت مى کنـد.
همه ممالک اسـلامى را با امنیـت و آسایش تحـت سیطـره خود اداره مى کند. روزگار با او سـازگار مى شود، پیـر و جـوان از او فرمان مى برند. زمین آباد مى شود و به وسیله مهدى (علیه السلام) خـــرم و سرسبـز مى گردد.”
الفبای مهدویت ، مجتبی تونه ای
غربت حضرت دو معنا دارد...
