#عذاب اخروی #تهمت زدن ناروا:

ابو الدرداء می فرماید رسول الله فرمودند: کسی که برای بدنام کردن مسلمانی حرفی می زند  خرابی را بیان می کند  که در آن مسلمان وجود ندارد الله تعالی او را در آتش زندان می کند تا زمانی که حرف خود را ثابت نماید .

درآخر این نکته قابل تامل است که: کسی که تهمت میزند بر بیگناهی آثار آن در همین دنیا هم خواهد دید .

امام صادق: هر گاه مؤمنی برادر مؤمن خویش را متهم سازد و به او تهمت بزند ایمان از قلب او محو می‌شود همچنانکه نمک در آب ذوب می‌گردد.

کسانی که تهمت میزند باید بدانند که ، با انگشت در منزل  کسی را به ناحق نرنند تا با مشت به ناحق در خانه آنها زده نشود. دنیا دار مکافات است  وبسیاری از گناهان در همین دنیا جواب داده میشود مخصوصا تهمت زدن وقتی آبروی مسلمانی به خطر بیفتد .

یک تهمت میتواند یک مسلمان را خراب یا زندگیهایی را فرو بپاشد ، پس همه باید سعی کنند که اولا درمورد کسی بی خودی وبدون مدرکی قاطع صحبت نکنند ، دوماً صحبت کردن در مورد آن شخص از نگاه دیگران که برای فرد تعریف کرده اند نباشد، سوماً نباید همه چیز را همه جا گفت .

هشتاد ضربه شلاق مجازات قوانین اسلامی، وجبران خسارت ناشی ازآن، تهمت ناروا است ولی نباید مجازات دنیویی واخروی پروردگار  را درمورد فرد تهمت زننده فراموش کرد. خیلی از افراد بودند که بخاطر یک تهمت به بدبختی همیشگی در دنیا مبتلا شدند. خیلی از افراد بواسطه تهمتی ،بوسیله انسانها به دادگاهی کشیده نمیشوند ولی نباید فراموش کرد که دادگاه عدل الهی هم آنها را رها خواهد کرد. هرشخص مسئول کارهای خویش است و خداوند ذکر میکند که تمام جوارح شما در روز قیامت به سخن می آیند و شهادت میدهند.

داستان حضرت یوسف در قرآن بهترین گواهی دهنده به اینست که شخص بیگناه و تهمت زده شده ای حتی اگر هیچکس پشتیبان او نباشد ، خداوند از او حمایت خواهد کرد وعاقبت تهمت زنندگان رسوایی خواهد بود.

داستان حضرت موسی و متهم کردن او به جادو کردن هم یکی ا ز داستانهاییست که منجر به رسوایی تهمت زنندگان شده است.

داستان حضرت مریم وتهمت زدن به او که حتما زنا کرده تا بچه دار شده، نمونه ای دیگر است که با به صحبت در آمدن حضرت عیسی در گهواره تهمت زنندگان رسوا شدند.

امید است همه درمورد اعمالشان حساسیت منطقی داشته باشند تا مورد تهمت قرار نگیرند و همه به این معنی دست یابیم که سخنی که هیچ دلیلی بر صحت آن نداریم و فقط با توجه به شنیده های خویش است نگوییم تا موجب ویرانی شخصیتی یا ویرانی یک زندگی نشویم