عبرت گرفتن از دنیا

امیرالمومنین علی علیه السلام:


ای بندگان خدا! بدانید، شما و آنان که در این دنیا زندگی می کنید، بر همان راهی می روید که گذشتگان پیمودند

آنان زندگیشان از شما درازتر، خانه هایشان آبادتر و آثارشان از شما بیشتر بود که ناگهان صدایشان خاموش و بادهایشان ساکت و اجسادشان پوسیده و سرزمینشان خالی و آثارشان ناپدید شد.

قصرهای بلند و محکم و بساط عیش و بالشهای نرم را به سنگ ها و آجرها و قبرهای به هم چسبیده تبدیل کردند، گورهایی که بنای آن بر خرابی و با خاک ساخته شده است، گورها به هم نزدیک اما ساکنان آنها از هم دور و غریبند در وادی وحشتناک به ظاهر آرام اما گرفتار قرار دارند، نه در جایی که وطن گرفتند انس می گیرند و نه با همسایگان ارتباطی دارند، در صورتیکه با یکدیگر نزدیک و در کنار هم جای دارند. چگونه یکدیگر را دیدار کنند در حالی که فرسودگی آنها را درهم کوبیده، و سنگ و خاک آنان را در کام خود فرو برده است.

شما هم راهی را خواهید رفت که آنان رفته اند و در گرو خانه هایی قرار خواهید گرفت که آنها قرار دارند و گورها شما را به امانت خواهند پذیرفت، پس چگونه خواهید بود که عمر شما بسر آید؟ و مردگان از قبرها برخیزند؟

در آن هنگام که هر کس به اعمال از پیش فرستاده آزمایش می شود و به سوی خدا که مولا و سرپرست آنهاست باز می گردد و هر دروغی را که می بافتند برای آنان سودی نخواهد داشت.

?نهج البلاغه، خطبه 226
#حدیث_روز