سِنان بن اَنَس
شرح نهج البلاغة، ابن ابى الحدید - به نقل از فُضَیل از امام باقر علیه السلام - :
هنگامى که على علیه السلام فرمود: « از من بپرسید پیش از آن که مرا نیابید به خدا سوگند از من در باره گروهى که صد نفر را گمراه و صد نفر را هدایت مى کند. نمى پرسید، جز آن که بانگ زننده و راهبَر آن را به شما خبر مى دهم».
مردى به سوى او رفت و گفت: به من بگو که در سر و ریش من، چند تار موى است؟
على علیه السلام به او فرمود : «به خدا سوگند، دوستم (پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله) به من فرمود که بر هر تار موى سر تو شیطانى است که تو را لعنت مى کند و بر هر تار موى ریش تو، شیطانى است که تو را گمراه مى کند و در خانه تو، بچّه عزیزکرده اى است که فرزند پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله را مى کشد».
پسر او که قاتل حسین علیه السلام شد، آن روز کودکى بود که هنوز چهار دست و پا راه مى رفت و او همان سِنان بن اَنَس نخعى است.
📚شرح نهج البلاغة ابن أبى الحدید : ج 2 ص 286 ، بحارالأنوار: ج 34 ص 297
🏴توضیح مکمل
صدوق در الأمالى (ص 196 ح 207)، همین واقعه را به سعد بن ابى وقّاص نسبت داده و آن کودک را فرزند او، عمر بن سعد، دانسته است
و شبیه به همین در کامل الزیارات (ص 155 ح 191) و خصائص الأئمّة (ص 62) آمده است ؛ امّا سعد بن ابى وقّاص در روزگار خلافت امام على علیه السلام از فرماندارى کوفه عزل شد و از بیعت با امام علیه السلام خوددارى کرد و بیرون از کوفه مى زیست.
از این رو حضور او در مجلس سخنرانى امام علیه السلام بعید مى نماید.
از سوى دیگر ولادت عمر بن سعد را در سال 23 ق و برخى آن را در عصر پیامبر صلى اللَّه علیه و آله دانسته اند (تهذیب الکمال : ج21 ص357)
و در هر حال او به هنگام سخنرانى امام على علیه السلام در کوفه [که در محدوده سالهاى 36 - 41 هجرى انجام شده] نمى توانسته کودکى باشد که بر روى دست و پا راه مى رود.
بر این پایه، آنچه ابن ابى الحدید در شرح نهج البلاغة (ج 2 ص 286)، به نقل از کتاب الغارات آورده، صحیح تر مى نماید و شاید همین، دلیل نام نیاوردن شیخ مفید (الإرشاد: ج 2 ص 330) از اسم سؤال کننده و پسر او باشد.
🏴پیشگویى على علیه السلام درباره مزار و زائران امام حسین علیه السلام
عیون أخبار الرضا علیه السلام - به سندش از امام على علیه السلام - :
گویى بناهاى استوار را گرداگرد قبر حسین مى بینم و گویى کاروان هایى را مى بینم که از کوفه به سوى قبر حسین بیرون مى آیند و شب ها و روزهایى نمى گذرد، جز آن که از همه سو به سوى او حرکت مى کنند و این به هنگام زوال پادشاهى مروانیان است.
📚عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 48 ح 190
صحیفة الإمام الرضا علیه السلام : ص 248 ح 161
کامل الزیارات - به نقل از حارث اَعوَر، از امام على علیه السلام - :
پدر و مادرم فداى حسینِ کشته شده در پشت کوفه باد!
به خدا سوگند، گویى همه گونه حیوانات وحشى را مى بینم که گردن هایشان را به سوى قبر او کشیده اند و برایش مى گریند و شب تا صبح برایش سوگوارى مى کنند، و چون چنین است، مبادا که شما جفا کنید!
📚کامل الزیارات : ص 165 ح 214
بحار الأنوار : ج 45 ص 205 ح 9
