ابن ابی لیلی نقل می کند که پدرم گفت:
در جنگ خیبر پیغمبر پرچم را به على علیه السّلام داد و خداوند لشکر اسلام را فاتح گردانید آنگاه ماجراى غدیر خم و انتصاب حضرت را بمقام خلافت بلا فصل و پارهاى از فضائل مولى را ذکر نموده و میگوید: آنگاه پیغمبر گریست.
گفتند یا رسول اللَّه براى چه گریه می کنید؟
فرمود: جبرئیل به من خبر داد که امتم بر على ستم می کنند و او را از حقش بازمی دارند و شهیدش می نمایند و فرزندانش را نیز به قتل می رسانند و بر آنها ظلم روا می دارند
جبرئیل از جانب پروردگار اطلاع داده که این ستمها بالأخره پایان می پذیرد و قائم آنها ظهور می کند
و نام آنها بالامی گیرد و همه امت دوستدار آنان می گردند، دشمنان آنها اندک و بدخواه آنان خوار شود، و مدح گویان آنها افزون گردد و این در زمانى است که اوضاع شهرها تغییر کند و مردم ضعیف گردند و از فرج امام زمان مأیوس شوند در آن هنگام قائم در میان امت آشکار شود.
نام وى مانند نام من و نام پدرش مانند نام فرزند من و خود وى از اولاد دخترم فاطمه است. خداوند حق را با شمشیر آنها آشکار گرداند و باطل را از میان ببرد دستهاى از مردم با میل و گروهى از ترس پیروى آنها را انتخاب می کنند. سپس گریه پیغمبر فرو نشست. آنگاه فرمود اى جماعت مؤمنین شما را به آمدن مهدى مژده می دهم که وعده خداوند خلاف پذیر نیست و خواسته او برگشت ندارد. خداوند حکیم و خبیر و فتح الهى نزدیک است پروردگارا! آنها اهل بیت من هستند. پلیدى را از آنها دور کن و آنها را پاک و پاکیزه گردان و در پناه خودت محفوظ بدار و نصرت و یارى ده و آنها را عزیز گردان و درمانده مکن و آنان را جانشین من قرار ده إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر
? بحار ج51 ص 67 -امالی طوسی - الطرائف ج2 ص521 -کشف الغمة ج1 ص 398 -کشف الیقین 7 467 -تفسیر جامع ج3، ص82-مهدى موعودص275
