#طنز_جبهه

صحبت از شهادت و جدایی بود و اینکه بعضی پیکرها زیر آتش می مانند و یا به نحوں شهید می‌شوند که قابل شناسایی نیستند.
هر کس از خود نشانه‌ای می‌داد تا شناسایی ممکن باشد یکی می‌گفت: دست راست من این انگشتر است دیگری می گفت: من تسبیحم را دور گردنم می‌اندازم.
نشانه‌ای که یکی از بچه‌ها داد برای ما بسیار جالب بود.
او می گفت: من در خواب خُر و پُف می کنم پس اگر شهیدی را دیدید که خُر و پُف می‌کند، شک نکنید که خودم هستم.

بــــــخـون بخــــــند