شعر بسیار زیبا در #مدح امیرالمؤمنین #علی علیه السلام…
پیغمبرانِ عرش خدا در تحیُّرند/
بر ساحت مقام شما غبطه می خورند/
تا آدم از زبان خدا وصفتان شنید/
از قصد رفت و با عجله سیب سرخ چید/
عیسی به محض خنده تان خنده میکند/
صد مرده را نگاه شما زنده می کند/
عمر بلند خضر، نشان عنایتت/
او خورده جرعه ای ز شراب ولایتت/
موسی برای معجزه ی ادعای خویش/
با ذکر «یاعلی» به زمین زد عصای خویش/
داوود اگر صدای خوشی دارد از شماست/
او ذاکرِ بزرگترین هیئت خداست/
چشم امید حضرت ایّوب سوی توست/
دست نیاز بیعت ایّوب سوی توست/
نوح نبی برای مدارای سرنوشت/
بر بادبان کشتیِ خود، «یاعلی» نوشت/
نور محبّت تو، به یونس حیات داد/
او را ز دخمه ی دل ماهی نجات داد/
لقمان نشست محضرتان و فخیم شد/
او پای منبر سخنانت حکیم شد/
یعقوب با توسّل برتو شفا گرفت/
بر دیده خاک پای تو را توتیا گرفت/
یوسف اگر ز چاه حسادت، رهیده شد/
او با نخِ عبای تو بیرون کشیده شد/
باد صبای مُلک سلیمان، شمیم توست/
قالیچه ی پرنده ی او هم، گلیم توست/
الیاس خادم حرم عترت شماست/
او ریزه خوار سفره ی پر برکت شماست/
ورد لبان صالح و ادریس، یا علیست/
پیرِ طریقِ بندگیِ انبیاء، علیست/
شعری زیبا در مدح مولا علی ع