شرح حال جناب ابوذر غفاری رحمه الله…
ﺑﺎﻟﺠﻤﻠﻪ ؛ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺩﺭ ﺭَﺑَﺬَﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺑﺘﻠﺎﻯ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ (ﺫَﺭّ) ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻯ ﭼﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻌﺎﺵ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻋﻴﺎﻝ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪ ﺁﻓﺘﻰ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻫﻤﮕﻰ ﺗﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺯﻭﺟﻪ ﺍﺵ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺭَﺑَﺬَﻩ ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ. ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﻯ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻭﻯ ﻣﻰ ﺑﻮﺩ، ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺭﻳﻢ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﻛﺮﺩ ﭘﺪﺭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺍﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪ، ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﺮﺍﻯ ﺭﻳﮕﺴﺘﺎﻥ ﺭﻭﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﮔﻴﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻭ ﺑﺨﻮﺭﻳﻢ ؛
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﻴﺎﻣﺪ؛ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﻳﮕﻰ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺁﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻧﻈﺮ ﻛﺮﺩﻡ ﭼﺸﻤﻬﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﺣﺘﻀﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﮔﺮﻳﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﻯ ﭘﺪﺭ ﻣﻦ! ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻏﺮﺑﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ دختر! ﻣﺘﺮﺱ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﺑﻤﻴﺮﻡ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﺘﻮﺟّﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻦ ﺷﻮﻧﺪ…
#منتهی_الآمال ، باب اول
شرح حال جناب ابوذر غفاری....
