علی بن جعفر(علیه السلام) که عموی امام رضا (علیه السلام) و فرزند امام صادق (علیه السلام) است می‌گوید: مردی که به نظرم از واقفیه بود نزد من آمد (واقفیه گروهی از شیعیان بودند که امامت امام رضا (علیه السلام) را نپذیرفتند و قائل بودند امام کاظم ع از دنیا نرفته است) و پرسید:
برادرت ابو الحسن (امام کاظم علیه السلام) چگونه شد؟
گفتم: بدون شک از دنیا رفته است
گفت: از کجا می‌دانی؟
گفتم: به این دلیل که اموالش بین ورثه تقسیم شد، همسرانش ازدواج کردند و جانشین او خود را اعلام کرد
گفت: جانشین وی کیست؟
گفتم: فرزندش علی (امام رضا علیه السلام)
گفت: او چگونه شد؟
گفتم: از دنیا رفت
گفت: از کجا می‌دانی؟
گفتم اموالش بین ورثه تقسیم شد، همسرانش ازدواج کردند و جانشین بعد از وی خود را اعلام کرد
گفت: جانشین او کیست؟
گفتم: فرزندش ابو جعفر (امام جواد)
گفت: تو با این سن و جلالت قدری که داری و فرزند امام صادق (علیه السلام) هستی، می‌گویی این بچه امام است؟
گفتم: تو را یک شیطان می‌بینم
راوی می‌گوید: سپس علی بن جعفر محاسن خود را گرفت و به سوی آسمان بالا برد وگفت: چه می توانم بکنم وقتی خداوند او را شایسته این مقام می داند و این موی سفید را شایسته آن نمی داند!
? ر.ک: رجال الکشی، ص 429
