سوره ی مبارکه ی فاتحة الکتاب

بحث پیرامون سوره ی فاتحه است،اولین سوره ی قرآن کریم که در لسان معصومین علیهم السلام به “أُم الکتاب"و"فاتحة الکتاب"نام گرفته است.و فرموده اند که فاتحة الکتاب،از تمام گنج های عرش و ملکوت،شریف تر و با ارزش تر است.
امام جعفرالصادق علیه السلام در تعریف این سوره فرمودند سوره ای است که آغاز آن،حمد وسپاس ،میانه ی آن،اخلاص و فروتنی و پایان آن،دعا و ثنا هست.

پیشوایان دین و حکیمان ،سوره ی حمد را کلید شفا دانسته و درباره ی اهمیت آن،سخن های فراوان فرموده اند :
عبدالله بن فضل میگویند:هیچگاه نشدسوره حمد را هفتاد مرتبه بر دردی بخوانم و آن درد آرام نگردد.
امام باقر علیه السلام فرمودند:هر که را سوره حمد بهبودی نبخشد،چیز دیگری او را بهبود نخواهد بخشید.
رسول گرامی اسلام نیز فرموده اند:
سوره ی حمد درمان هر دردی است جز مرگ.

شیخ صدوق چنین می گوید:
هر که دچار بیماری شود هفت مرتبه حمد را بر گریبان خود بخواند ،بهبود خواهد یافت.در غیر این صورت،70بار بخواندمن ضامن سلامتی اش هستم.

آنچه گفته شد تنها گوشه ای بود از دریای عظمت و شفای نهفته در این سوره ی مبارکه.
امید که همیشه جان و روحمان به این ذکر شریف متمسک باشد.
#سوره_حمد
محمد رضا صادقی سوادکوهی