امام جواد علیه السلام فرمود:

ان الامام بعدی علی (علیه سلام الله) امره امری، و قوله قولی، و طاعته طاعتی، و الامام بعده ابنه الحسن العسکری (علیه السلام) امره امر ابیه، و قول ابیه، و طاعته طاعة ابیه.

امام بعد از من پسرم علی (علیه السلام) است، که فرمان او فرمان من، گفتار او گفتار من، و اطاعت او اطاعت من است. و امام بعد از او پسرش حسن عسکری (علیه السلام) است که فرمان او فرمان پدرش، گفتار او گفتار پدرش، و اطاعت او اطاعت پدرش می ‏باشد. آنگاه امام جواد علیه السلام ساکت شد، راوی حدیث «صقر» پرسید: امام بعد از حسن عسکری کیست؟ امام جواد علیه السلام به شدت گریست،

سپس فرمود:الامام من بعد الحسن ابنه القائم بالحق المنتظر.

امام بعد از حسن، پسرش قائم منتظَر (علیهما السلام) است که به حق قیام می ‏کند. صقر پرسید: چرا به او «قائم» می‏گویند؟

فرمود:لانه یقوم بعد موت ذکره و ارتداد اکثر القائلین بامامته.

زیرا او پس از آنکه نام مقدسش دستخوش فراموشی شد و بیشتر معتقدان به امامتش، از عقیده‏ی خود برگشتند، قیام می‏ کند. صقر پرسید: چرا به او «منتظر» می‏گویند؟

فرمود:لان له غیبة یکثر ایامها و یطول امدها، فینتظر خروجه المخلصون‏ و ینکره المرتابون و یستهزء بذکره الجاحدون. و یکذب فیه الوقاتون، و یهلک فیه المستعجلون. و ینجو فیه المسلمون.

زیرا برای او غیبتی است که روزگاری دراز طول می‏ کشد، در آن دوران غیبت، مخلصان انتظار می ‏کشند، اهل ریب و تردید به شک می‏ افتند و منکران، یاد او را مسخره می ‏کنند، وقت تعیین کنندگان، دروغگو از آب در می ‏آیند، شتاب کنندگان هلاک می ‏شوند و تسلیم اراده خدا شونده ‏ها نجات می ‏یابند.


?اعلام الوری/ ص409