‌‌‌‌‌‌‌یزیدیان شبانه سر مطهر سیدالشهداء (علیه السلام) را در طشت نهاده و به خرابه آوردند، بنحوی که پرده‌ای بر آن طبق بود. سپس طشت را مقابل آن مظلومه نهادند. حضرت رقیه (سلام الله علیها) بلافاصله پارچه را کنار زدند. آن معصومه چون متوجه سر پدر شدند؛


◆ فَانْکَبَتْ عَلَیْهِ تَقَبَّلَهُ وَ تَبْکِی وَ تَضْرِبَ عَلَیٰ رَأْسِهَا وَ وَجْهَهَاٰ حَتَّیٰ امْتَلَا فَمَهَّاٰ بِالدَّمً.


◆ خود را بر روی سر پدر انداخته و صورت خون‌آلود پدر را می‌بوسید و بر سر و صورت خود لطمه می‌زد، تا حدی که دهانش شکافته شد و پر از خون گردید.



?ریاض القدس، ج 2، ص 323