سالک الی الله.

وقتی شب فرا می‌رسد و انسان می‌خوابد، خواب یک سالک الی الله هم باید چنان باشد که همه‌ی محاسبه و مراقبه‌ی خود را کرده است، نشسته و می‌گوید که: من چه کردم و چه نکردم. چه کوتاهی‌هایی کردم. استغفار و توبه می‌کند.
وقتی به بستر می‌روی باید فکر کنی که تو را در قبر می‌گذارند و هرگز بلند نمی‌شوی. شما با چه اطمینانی می‌خوابید که فردا صبح، هزار قول و وعده می‌دهید که بلند شوید؟!
انسان باید اینطور بخوابد. اینطور آماده باشد.
همه‌ی حساب و کتاب من تا آنجا که عقلم می‌رسد، پاک و درست است.
اگر کوتاهی هم بوده انسان سر بر سجده بگذارد و استغفار و طلب بخشش و عفو کند و بگوید: خدایا، مرا ببخش. به سوی تو می‌آیم، روحم را تو قبض می‌کنی، روحم در اختیار تو قرار می‌گیرد. خدایا، معلوم نیست فردا مرا برگردانی.
هر چه می‌خواهی آن طرف خط، اصرار کنی، این طرف خط اصرار کن!
هر چه می‌خواهی آن طرف خط، ضجّه و ناله بزنی که بازگشتی برایت وجود ندارد و توان و امکانی ندارد، این طرف ناله بزن و تا وقتی که هستی انجام بده!


امروز کسی باش که،
واقعا آرزو داری …

مهربان و باگذشت،
ساده و شفاف،
پاک و خالص،
بامحبت و عاشق ..

رنج و نگرانی را کنار بگذار
به لحظات زندگی چنان ارزش بده
که آرزو داری …