“زن ذلیل؟!!! نه جانـم بگـو؛ زن عـزیـز…!”

گفت: «فلانی خیلی زن ذلیله!» گفتم: «از کجا فهمیدی؟!!!» گفت: «خانمش به خانم من گفته که فلانی توی کارهای خونه کمک می‌کنه!»

گفتم: «چه اشکالی داره؟!» گفت: «مرد خلق شده واسه اینکه آچار بگیره دستش بره زیر تریلی، نه اینکه توی خونه ظرف بشوره و سبزی پاک کنه!»

گفتم: «این چیزی که تو میگی نشونه مرد بودن نیست و اون کارهایی‌ام که فلانی توی خونه انجام میده نشونه زن ذلیل بودن نیست!»

گفت: «علّامه دهر! تو بگو به کی میگن زن ذلیل؟!» گفتم: «زن ذلیل به کسی میگن که زنش رو خوار و ذلیل کنه…!»

گفت: «اِاِاِ نه بابا! ما تا دیروز فکر می‌کردیم زن ذلیل به آدم بدبختی میگن که ذلیلِ زنش باشه!»

گفتم: «کسی که توی کارهای خونه به زنش کمک می کنه، ذلیلِ زنش نیست، زنش براش عزیزه…»