زمستان که سفره سپیدش را بر فرش زمین می گستراند،ارمغانش سرما هست و کرخی…
اما آنانکه به طلوع ولادت مسیح علیه السلام دلخوش دارند و امیدشان آغاز سال نو میلادی است،در تلاشند و تنور وجودشان گرم و پرحرارت است.
ای “مقتدای مسیح"!
زمستان انتظار بس سرد و گزنده است و طوفانهای روزگار چه سهمناک!
امیدمان طلوع خورشید ظهور است و باورمان آغاز سال نو"مهدوی"،
زمستانمان را بهار فرما…