المعجم الکبیر - به نقل از عایشه - :

حسین بن على بر پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله در آمد و پیامبر صلى اللَّه علیه و آله فرمود : «اى عایشه! آیا شگفت‏ زده ‏ات نکنم؟ هم‏ اکنون فرشته‏ اى بر من در آمد که تا کنون نزد من نیامده بود و گفت که این پسرم. کشته مى‏ شود و گفت: اگر بخواهى، خاکى را که در آن کشته مى‏ شود به تو نشان مى ‏دهم. و با دستش از آن جا بر گرفت و خاکى سرخ را به من نشان داد».

?المعجم الکبیر:ج‏3 ص‏107 ح‏2815
کنز العمّال: ج‏12 ص‏128 ح‏34323

المعجم الکبیر : اُمّ سلمه گفت :
حسن و حسین علیهما السلام پیش روى پیامبر صلى اللَّه علیه و آله در اتاق من بازى مى‏ کردند که جبرئیل فرود آمد و گفت: اى محمّد! امّت تو، این پسرت را پس از تو مى ‏کشند. و با دستش به حسین علیه السلام اشاره کرد.
پیامبر خدا گریست و او را به سینه‏ اش چسباند.
پیامبر خدا سپس [به من ]فرمود : «این خاک نزد تو امانت باشد» و آن را بویید و فرمود: «واى از کرب و بلا!».
پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: «اى اُمّ سلمه! هنگامى که این خاک، خون شد، بدان که پسرم کشته شده است».

اُمّ سلمه آن را در شیشه‏اى نهاد و هر روز به آن مى ‏نگریست و مى ‏گفت: روزى که در آن خون خواهى شد روز بزرگى است.

?المعجم الکبیر : ج 3 ص 108 ح 2817
تهذیب الکمال : ج 6 ص 408


?دعوت پیامبر (صلى اللَّه علیه و آله) از امّت خویش براى یارى امام حسین (علیه السلام)

?تاریخ دمشق - به نقل از سُحَیم - :

انس بن حارث گفت : شنیدم که پیامبر خدا مى ‏فرماید : «این پسرم، حسین، در سرزمینى به نام کربلا کشته مى ‏شود. هر کس از شما که در آن جا حاضر بود، یارى‏ اش دهد».
انس بن حارث به سوى کربلا روانه شد و همراه حسین علیه السلام کشته شد.

?تاریخ دمشق : ج 14 ص 224 ح 3543
الإصابة : ج 1 ص 271

?