حسین جانم …

لحظه‌ی افطار،با ذکر توغوغا می‌کنم
صورتم را بازلال اشک،زیبا می کنم

یاد آن ساعت بیفتم که کسی آبت نداد
روزه را با روضه‌های تشنگی وا می‌کنم
#کوتاه_نوشت