روحیه سالم و با نشاط

اگر درختی از لحاظ ریشه و تنه سالم بوده باشد و آنگاه به واسطه بعضی‏ پیشامدها و در اثر برخی علل و عوامل خارجی میوه‏‌اش از بین برود و یا برگش بریزد و یا شاخه‏‌اش قطع شود، سرما شکوفه‏‌اش را بزند و یا پرندگان‏ میوه‏‌اش را منقار بزنند و فاسد کنند و نظیر اینها، در عین اینکه موجب‏ تأسف است باعث نگرانی نیست، چرا؟ زیرا خود درخت اگر سالم باشد بار دیگر برگ و شکوفه خواهد داد، میوه خواهد داد، از نو جوانه خواهد زد و سایه خواهد انداخت، در این گونه مواقع است که آدمی به خود حق می‏‌دهد که‏ خود را تسلی داده و بگوید: “سر خود درخت سلامت باشد".

وجود آدمی نیز مانند یک درخت بارده و ثمر بخش است، اگر سالم و بی‏ عیب باشد خرم و با نشاط است، میوه‏‌ها و شکوفه‏‌ها می‏‌دهد، بر سر ها سایه‏ می‏‌افکند، رهگذران در سایه‏‌اش از رنج آفتاب می‏‌آسایند، مانند همان درخت‏ انواع حوادث و پیشامدها ممکن است داشته باشد، ممکن است کودکان به او سنگ بپراکنند. آدمی سالها زحمت می‏کشد و رنج می‏‌برد و دسترنجی تهیه‏ می‏‌نماید، بعد در اثر حوادثی آن دسترنج از دستش می‏رود، سرمای فقر او را بی برگ و نوا می‏‌سازد، متاع دنیا ربوده شدن و سوختن و غرق شدن و هزاران آفت دیگر دارد، در عین اینکه این حوادث موجب تأسف است، برای یک روحیه سالم و با نشاط و امیدوار جای نگرانی نیست. 


? #حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)