روایتی در باب آخر الزمان که خطاب به شیعیان است که گوش دهید و هشیار باشید,از زبان پیامبر اسلام خاتم النبین صلی علیه و آله و سلم


ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ، ﻣﺆﻣﻦ ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﻋﺰﻳﺰ ﮔﺮﺩﺩ، ﻣﺴﺎﺟﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺍﺫﺍﻥ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﺩﻟﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ، ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺳﺒﻚ ﻣﻰ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ، ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮﺍﺭﻯ ﻭ ﺫﻟﺖ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﭼﻬﺮﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ، ﺩﻝ ﻫﺎﻯ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺴﻞ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺗﺮ ﻭﻟﻰ ﺩﻝ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﻨﻈﻞ ﺗﻠﺦ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺮﮔﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻄﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻏﺮﻭﺭ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪ؟ ﻳﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﻜﺒﺮ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ: «ﺃﻓﺤﺴﺒﺘﻢ ﺃﻧﻤﺎ ﺧﻠﻘﻨﺎﻛﻢ ﻋﺒﺜﺎ ﻭﺃﻧﻜﻢ ﺇﻟﻴﻨﺎ ﻟﺎﺗﺮﺟﻌﻮﻥ» ؛ «ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﺎ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻩ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻳﺪ؟

ﺑﻪ ﻋﺰﺕ ﻭ ﺟﻠﺎﻟﻢ ﺳﻮگند ﺍﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩ ﻧﺪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﺨﻠﺼﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺮ ﺳ ﺘﺶ ﻣﻦ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ، ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﻣﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﻚ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ ﺍﻣﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﺩﻡ، ﺍﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻢ، ﻗﻄﺮﻩ ﺍﻯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﻧﻤﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺑﺮﮒ ﺳﺒﺰﻯ ﻧﻤﻰ ﺭﻭﻳﺎﻧﻴﺪﻡ.ﺷﮕﻔتم ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﻋﻤﺮﻫﺎﻯ ﻛﻮﺗﺎﻫﻨﺪ.ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ، ﻃﻤﻊ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻭﺭﺕ ﻣﻮﻟﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻘﺎﻣﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﻘﻞ ﻛﺎﻣﻞ ﻧﮕﺸﺘﻪ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﭘﺬﻳﺮﺩ.


?ﺟﺎﻣﻊ ﺍﻟﺄﺧﺒﺎﺭ: 395 ﺡ 1100_ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ: 262/52 ﺡ 148