رایزنى ولید با مروان در بیعت گرفتن از امام حسین علیه السلام‏

تاریخ الطبرى - به نقل از ابو مخنف - :
چون خبر مرگ معاویه به ولید بن عُتبه رسید، این امر برایش گران و سنگین آمد.
پیکى را نزد مروان فرستاد و او را نزد خود فرا خواند…

وقتى ولید نامه یزید را براى مروان قرائت کرد، مروان استرجاع گفت و براى معاویه طلب رحمت کرد.
ولید از وى مشورت خواست که چه کند.
مروان گفت : به نظر من به سرعت آنان را فرا بخوان و آنان را به بیعت با یزید و گردن نهادن به فرامین او دعوت کن اگر پذیرفتند، از آنان بپذیر و آنان را رها کن و اگر امتناع کردند، پیش از آن که از مرگ معاویه مطّلع گردند، آنان را گردن بزن؛ چرا که اگر آنان از مرگ معاویه مطّلع شوند. هر کدام به سمتى مى ‏روند و پرچم مخالفت و جدایى بر مى ‏دارند و مردم را به سمت خود فرا مى ‏خوانند.
?تاریخ الطبرى : ج 5 ص 338
الکامل فى التاریخ : ج 2 ص 529

الملهوف :
ولید، مروان بن حکم را نزد خود فرا خواند و درباره حسین علیه السلام از وى مشورت خواست.
مروان گفت: او نمى‏ پذیرد و اگر جاى تو بودم، او را گردن مى‏ زدم.
ولید گفت: کاش به دنیا نیامده بودم!
آن گاه به دنبال حسین علیه السلام فرستاد.
?الملهوف : ص 97
مثیر الأحزان : ص 23


?فرا خوانده شدن امام حسین علیه السلام از سوى ولید براى بیعت کردن‏

تاریخ الطبرى - به نقل از ابو مخنف درباره فرا خوانده شدن امام حسین علیه السلام و عبد اللَّه بن زبیر از سوى ولید - :
ولید، عبد اللَّه بن عمرو بن عثمان را - که جوانى کم سن و سال بود - به سوى آن دو فرستاد تا آنان را دعوت کند.
عبد اللَّه آن دو را دید که در مسجد نشسته ‏اند.
نزد آنان آمد - در زمانى که ولید جلوس عمومى نداشت و در آن وقت آن دو نیز نزد ولید نمى‏ رفتند - و گفت: امیر شما را دعوت کرده است، او را پاسخ گویید.
آن دو به عبد اللَّه گفتند: باز گرد هم‏اینک مى‏ آییم.
آن گاه عبد اللَّه بن زبیر به حسین علیه السلام رو کرد و گفت: گمان مى ‏کنى چرا در این وقت که جلوس عمومى ندارد، ما را فرا خوانده است؟
حسین علیه السلام فرمود: «گمان مى ‏کنم طاغوتِ آنان (معاویه) از دنیا رفته و دنبال ما فرستاده تا از ما بیعت بگیرد، قبل از آن که خبر منتشر شود».
عبد اللَّه بن زبیر گفت: من نیز چیزى غیر از این گمان نمى‏ کنم.
?تاریخ الطبرى : ج 5 ص 339
الأخبار الطوال : ص 227

مثیر الأحزان :
ولید کسى را نزد آنان فرستاد.
وقتى پیک ولید آمد، حسین علیه السلام به آنان گفت: «گمان مى‏ کنم طاغوتِ آنان (معاویه) از دنیا رفته است. دیشب خواب دیدم که منبر معاویه واژگون شده و خانه ‏اش در آتش مى ‏سوزد».
پیک آنان را به نزد ولید فرا خواند.
?مثیر الأحزان : ص 23