دینداری بسیاری از مردم مانند جویدن آدامس است
آیت‌الله‌العظمی جوادی‌آملی در جلسه تفسیر:

حضرت سیدالشهداء(ع) می فرماید:
«النَّاسَ‏ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِمْ‏ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُون»
فرمود برخی اسلامشان مانند آدامسی است که تا در کام اینها مَزه دارد آن را می‌جوند، اما وقتی مزه خود را از دست داد آن را دور می‌اندازند. چرا که به تعبیر امام، ایمانی در درون آنها نیست، بلکه فقط در همین محدوده زبان آنها است؛ خلاصه اسلام آنها در لسان است نه حلق.

روایتی است که مرحوم مجلسی آن را نقل کرده، فرمود اگر یک وقت انسان در مجلسی که نشسته، گناهی که چندین سال قبل کرده به یادش آمده باید خدا را شکر کند که یادش آمده و استغفار کند. خدا که قریب‌الاجابه است، سریع‌الرضاست، الآن هم گناه فرد را به یاد او انداخته تا استغفار کند.