‍ دیدگاه اهلبیت(علیهم السلام) پیرامون پرخوری:


پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله):


هر کس شکمش پُر باشد، به ملکوت آسمان ها و زمین راه نمی یابد.

به گنجایش نیمه شکم بخورید تا به ملکوت آسمان ها در آیید.

از پرخورى حذر کنید، همانا فاسد کننده بدن است، و بیمارى به ارث می گذارد، و موجب کسالت در عبادت است

چیزى نزد خداوند مبغوض تر از شکم پر نیست.

پرخوری نورانیت قلب را از بین می برد.

عیسی (علیه السلام) به قوم بنی اسرائیل فرمود:پرخورى نکنید، همانا هرکس پرخورى کند، پرخواب مى شود، و هر کس پرخواب شود، نمازش را کم مى کند، و هر که نمازش را کم کند، از غافلین نوشته مى شود.

حضرت امام علی (علیه السلام):

پرخورى، و زیاده روى در خواب وجود انسان را فاسد مى کنند، وکشاننده ضرر و زیان به سوى آدمى هستند

سلامت پرخور اندک، و مخارجش سنگین و طاقت فرساست

امام صادق(علیه السلام)

چیزى براى قلب مؤمن زیانبارتر از پرخورى نیست، پرخورى موجب دو چیز است: سنگدلى، هیجان شهوت

بحارالانوار، تنبیه الخواطر، غرر و درر