#عالم_برزخ

دور نمائی از عالم برزخ

روح انسان بعد از پایان زندگی دنیا، در جسم لطیفی قرار می گیرد، که آن جسم، از بسیاری از عوارض جسم مادی برکنار است، و به آن، بدن مثالی یا، قالب مثالی. می گویند، که نه کاملا مجرد است و نه مادی محض بلکه دارای یک نوع تجرد برزخی است (مثلا جای گرفتن آب در میان کوزه، با جای گرفتن آن در میان نایلون، فرق دارد در اولی در میان جسم غلیظ است و در دومی در میان جسم لطیف، (همچنانکه آب را می توان از بیرون نایلون دید، چنانچه بعضی، صورتهای برزخی را می توانند ببینند).
البته حقیقت این مطلب برای ما که در زندان عالم ماده، اسیر هستیم، به طور روشن قابل درک نیست، ولی برای آنکه تا حدودی چگونگی آن را دریابیم، دانشمندان آن را به حالت خواب تشبیه کرده اند.
و به گفته علامه مجلسی (رحمة الله علیه) تشبیه عالم برزخ به حالت خواب و رویاء در بسیاری از روایات، وارد شده است.
هر انسانی در عالم خواب، دیده است که روحش با استفاده از قالب، گاهی به جاهای وسیع و زیبا رفته و با مناظره جالب همراه با نعمتهای فراوان، رو به رو شده و بهرمند گشته و لذت برده است، و گاهی به عکس مناظر وحشتناکی را مشاهده می کند که بسیار آزرده و ناراحت شده و با فریاد و گریه از خواب بیدار می گردد.