?شب نهم، و روز تاسوعا و متعلق به آقا اباالفضل علیه السلام.


ستاره 34 ساله آسمان کربلا و بزرگ‌ترین یار و یاور حسین(علیه السلام). عباس یعنی چهره درهم کشیده و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد. او فرزند علی(علیه السلام) و برادر حسین(علیه السلام) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. عباس(علیه السلام) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب می‌دانست. او بهترین الگوی رشادت بود. زیرا پرچم دار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاع ترین افراد لشگر می‌سپارند. او به اندازه‌ای محو یار شده بود که بر امواج دل انگیز آب روان، لب‌های خشکیده محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد. رشادت، وفاداری و فروتنی عباس(علیه السلام) یکی دیگر از برگ‌های زرین عاشورا است که همه را به شگفتی واداشته است.
امید است که وفای حضرت عباس علیه السلام نسبت به برادر خود، وچشم گفتن های بی چون وچرا در برابر امام زمان خودش را الگوی رفتاری و اعتقادی خود قرار دهیم.

دو فرزندم نذرابالفضل علیه السلام

یا ابالفضل…شد شب ماتم سرای حیدری
…هم ابالفضل می رود هم شاه جنات علی

بنده ی ناقابل سرپا گناه و بی وجود
دارم این دو نوجوان، گر باشدا اصل وجود

هر دو را نذر قدمها و گلوی پر زخون اصغرت
مرحمت کن پا بنه بر آستان و خانه ی این بنده ات

گر دهی ما را ز الطاف قدومت بهره مند.
با توجه خواهم این را، ز خدای قدرمند

کان خداوند جلیل و مالک عرش و زمین
بر تو میسپارم همه هست خود و مال و بنین

هر چه خواهی کن ، رضایم بر رضای تو رضا
گر زنی هر گل، سر خود می زنی، اینست رضا


#روزنگار_محرم
#به_قلم_خودم
#سروده_های_گمنام
#عطرمحمدی