دنیا، مزرعه آخرت

مقام ربوبیت الهی اقتضا می‏کند که‏ همه موجودات را پرورش دهد و تکمیل کند، این بشر است که باید از نظر شخص خودش و سعادت خودش به خود بپردازد، این بشر است که باید بداند هر عملی که می‏کند بذری است که در باغ وجود می‏کارد و ثمره شیرین یا تلخش‏ به اومی‏رسد، کسی نمی‏تواند از ثمره کشت دیگری استفاده کند، و همچنین‏ کسی نمی تواند که بد بکارد و خوب بدرود .

رسول اکرم به یگانه دختر عزیزش صدیقه کبری سلام الله علیها که فوق‏ العاده او را دوست می‏داشت و او را پاره جگر خود می‏نامید فرمود : دختر عزیزم ! خودت برای خودت عمل کن ، خودت در بوستان زندگی و سعادت خودت بذرهای نیک بیفشان که من نمی‏توانم تو را بی نیاز کنم و تو نمی‏توانی ثمره عمل مرا بچینی:

دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش در آ و به ره عیب مپوی

شکر آن را که دگرباره رسیدی به بهار
بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی


? #حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)