دنیا، مزرعه آخرت

آری، ناموس جهان این است که هر بذری که کاشته شود در آغوش عوامل بی‏ منتهایی که هست پرورش یابد و رشد کند. جهان دستگاه مساعدی است برای‏ کشت و زرع، اعمالی که ما در جهان انجام می‏دهیم از نیک و از بد، هر یک بذری است که در مزرعه این جهان می‏ افشانیم. پیغمبر اکرم فرمود: “دنیا مزرعه آخرت است". هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت. هیچ عملی‏ در این جهان گم نمی‏شود و از بین نمی‏رود، نه تنها گم نمی‏شود و از بین‏ نمی‏رود، بلکه آن عمل در زمین روح خود ما و در زمین اجتماع ما و بالاخره‏ در زمین مساعد جهان که محفوف به هزارها عوامل است فرو می‏رود و پس از مدتی می‏دمد و خود را بروز می‏دهد:

چون که بد کردی زید ایمن مباش
زانکه تخم است و برویاند خداش

آنچه کردی اندر این خواب جهان
گرددت هنگام بیداری عیان

ای دریده پوستین یوسفان
گرگ بر خیزی از این خواب گران

زانچه می‏بافی همه روزه بپوش
زانچه می‏کاری همه ساله بنوش

گشته گرگان یک به یک خوهای تو
می‏درانند از غضب اعضای تو


? #حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)