دنبال مقصرِ رنج‌هایت نباش تا آسوده باشی!


#چگونه_آسوده‌تر_زندگی_کنیم؟ (ج6)


*یکی از عواملِ نداشتن آسودگی این است که برای رنج‌های خودمان دنبال مقصر باشیم! به‌ویژه اگر مقصر، دم دست‌مان باشد و بتوانیم بر سرش فریاد بکشیم یا از او انتقام بگیریم.


*در برخی از رنج‌ها واقعاً خودمان مقصر هستیم، اما گاهی هم اطرافیان ما یا شرایط بد اجتماعی، موجب رنج و اذیت ما می‌شوند که برای رفع آن باید تلاش کنیم؛ اما نه با به‌هم‌ریختگی! کسی که از تعادل خارج شود اقدامات اولیه برای رفع مشکل را هم نمی‌تواند انجام دهد.


*اگر یک دزد، اموالت را دزدید، قبل از اینکه به‌هم بریزی، حواست باشد که این اتفاق، از بالا(یعنی از سوی خدا) دارد مدیریت می‌شود! اول آرامشت را حفظ کن، و بعد، اقدام لازم را انجام بده.


*اگر کسی واقعاً در رنجِ شما مقصر بوده و به شما ضربه‌ای زده است، بگو: «اگر خدا نمی‌خواست، او نمی‌توانست کاری بکند!» یعنی این رنج را اول به خدا ربط بده! چون خدا خواسته، به‌واسطۀ او به تو رنج دهد!


علیرضا پناهیان 96.7.5