دلیل سستی در امور دینی

اگر کسى به شما وعده دهد که اول ظهر روز کذا من به شما فلان مبلغ، که در نظر شما مهم است، مى دهم، و او را صادق در آن وعده بدانید، ناچار آن روز را و میعادگاه را فراموش نمى کنید و دایماً ساعت شمارى مى کنید تا موعد برسد، و در آن وقت با کمال حضور قلب و توجه باطن در اول موعد خود را حاضر مى کنید. اینها براى آن است که حب نفس بر آن چیز و بزرگ شمردن آن، شما را مفتون آن نموده و هرگز در امر آن تهاون نمى کنید. و همین طور در سایر امور دنیوى هرکس به فراخور حال خود. ولى اگر چیزى در نظرتان خوار و بیقمت بود، نفس اگر به او توجهى کند آنى است و به طریق خطور مى باشد، و لحظه اى نمى گذارد مگر آنکه از آن غفلت مى کنید.

اکنون این سستى ما در امور دینى معلوم مى شود براى چیست. براى آن است که ایمان به غیب نداریم و پایه یقین و اطمینان سست است و وعده خدا و انبیا را به جان و دل قبول نکردیم، پس در نظر ما تمام اوضاع الهى و شرایع دینى پست و سست است. و این سستى کم کم تغافل آورد: و یا در همین عالم غفلت بر ما غالب آید و ما را از دین صورى که داریم بکلى خارج کند، یا در شدت‌ها و سختی‌هاى موت غفلت کلى عارض شود.


? #چهل_حدیث ، امام خمینی (ره)