دلایل خوش آمدن انسان از مدح کردن او

? و بدان که: از براى حب مدح و خوش آمدگویى چند سبب است:

بر خوردن به کمال خود، زیرا مرتبه کمال در نزد هر کسى محبوب، و فى نفسه کمال از براى هر نفسى مطلوب است. پس هر گاه کسى به کمالى از خود بر مىخورد و لذت مى برد و به نشاط مى آید، و مدح و ثناى مردم باعث آن مىشود که آن شخص به کمالى از خود بر مىخورد و به این جهت اگر این مدح از شخصى خبیر دانا که حراف و لاف زن نباشد صادر شده باشد لذت آن اعظم و ابتهاج به آن بیشتر است. و اگر آن مدح، صادر از شخص نادان حراف چرب گوئى باشد این قدر لذت نمى بخشد. و بسا باشد که آدمى به کمال خود برخورده باشد و لیکن به آن ملتفت نباشد و از مدح دیگران به آن ملتفت شود به این جهت لذت یابد. و از این قبیل است مدح به صفاتى که ظاهر ومحسوس است، چون سفیدى رخسار و اعتدال قامت و حسن صورت و نسبت بلند وامثال اینها.

آن است که مدح و ثنا، دلالت مى کند بر اینکه دل آن شخص ثناگوى، مسخر و مایل ممدوح شده و مرید و معتقد او گردیده. و تسخیر قلوب، موجب لذت و نشاط و سرور و انبساط است. و از این جهت هرگاه شخص عظیم الشان و صاحب اقتدارى که تسخیر دل او باعث حصول فواید شود مدح کسى را گوید از آن نشاط عظیم حاصل مى شود، به خلاف مدح گفتن کسى که بى اعتبار و حقیر باشد.


? #معراج_السعاده