*از موعظه‌ها و اندرزهاى حکیمانه حضرت باقر علیه السلام اینست که فرموده:

الکمال کلّ الکمال: التفقّه فی الدین، والصبر على النائبة، وتقدیر المعیشة.[1]

*کمال آدمى و همه کمال او در این است که در دین بصیرت و آگاهى پیدا
کند، بر سختى‌ها و ناملایمات زندگى صبر و استقامت ورزد، و در امر معیشت و گذران زندگى حدّ معیّن و اندازه داشته باشد.


*و فرموده است: من لم یجعل اللَّه له فی نفسه واعظاً فإنّ مواعظ الناس لن تغنی عنه شیئاً. [2]

*کسى که خداوند در ذات او واعظى قرار ندهد موعظه‌ها و پندهاى دیگران به او سودى نمى بخشد.


و فرموده است: من اُعطی الخُلق والرفق فقد اُعطی الخیر والراحة، وحسن حاله فی دنیاه وآخرته، ومن حرم الخلق والرفق کان ذلک سبیلاً إلى کلّ شرّ وبلیّة إلّا من عصمه اللَّه. [3]


*کسى که اخلاق نیکو و نرمى و مهربانى به او بخشیده شده خوبى و آسایش دارد و حال او در دنیا و آخرت نیکو است، و کسى که از اخلاق نیکو و نرمى و مهربانى محروم شده راه بسوى هر بدى و بلا به روى او باز شده است مگر آنکه خدا او را حفظ کند.



?[1]تحف العقول،ص292
?بحار الأنوار،ج78،ص172
?[2]تحف العقول،ص293
?بحار الأنوار،ج78،ص173
?[3]کشف الغمّة،ج2،ص133،
?بحار الأنوار،ج 78،ص176،ح23