تولد فرزندی در سفر حج و درسی بزرگ از امام.
سفر حج به پایان رسیده بود. امام صادق (علیه السلام) و همراهان در راه بازگشت به مدینه بودند. به امام (علیه السلام) خبر دادند که وضع حمل همسرتان نزدیک است. امام(علیه السلام) با شادمانی به سوی خیمه همسرشان حمیده رفتند تا اولین زائر آن نو رسیده باشند. پدر با شادمانی فرزند را در آغوش گرفت و در گوش راست اذان و در گوش چپش اقامه گفت. سپس به سوی اصحاب بازگشت و با شادمانی فرمود: «خداوند پسری به من مرحمت کرده که بهترین مخلوق خداست. به هوش باشید، به خدا سوگند که او سرپرست شماست».
کاروان به سمت مدینه حرکت کرد. امام صادق (علیه السلام) پس از ورود به شهر ، به منظور گرامی داشت نوزاد خجسته اش ، سه روز به مردم طعام داد و پیروان آن حضرت، گروه گروه برای عرض تبریک و شرکت در جشن و سرور به محضر آن بزرگوار شرفیاب می شدند.
درسی بزرگ از امام کاظم (علیه السلام)
امام موسی بن جعفر (علیه السلام) هنگامیکه به دستور طاغوت زمان خود، هارون الرشید به جرم حق گوئی و دفاع از حقیقت، دستگیر و روانه زندان شد به سجده رفت و در حال سجده این چنین عرضه داشت :«بار الها! من بارها از درگاه تو مسئلت میداشتم که برای عبادت، فراغتی بمن عنایت فرمائی تا به اطاعت و فرمان برداری تو قیام ورزم از اینکه اکنون درخواست مرا اجابت فرموده ای در برابر چنین توفیقی سپاسگزارم»
بهره ای از کلام امام موسی کاظم (علیه السلام)
- «همانا که عاقل دروغ نمی گوید، گرچه طبق میل و خواسته او باشد»
- «مبادا از خرج کردن در راه طاعت خدا خوددارى کنى ، و آن گاه دو برابرش را در معصیت خدا خرج کنى»
- «خداوند در زمین بندگانى دارد که براى برآوردن نیازهاى مردم مى کوشند ؛ اینان ایمنى یافتگان روز قیامت اند»
درخواست فراغتی برای اطاعت و عبادت خدا.