“خلقت نورانی صدیقه کبری، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها”
* در روایتی که امام صادق علیه السلام از خلقت روح حضرت فاطمه علیها السلام صحبت می‌نمایند، تعبیر این است:
* خداوند فاطمه را خلق کرد از نور عظمت خودش… مبدأ خلقت روح چیست؟ مبدأخلقت روح او، دیگر درخت بهشتی نیست. «نُورِ عَظَمَتِه» است… از نور عظمت خدا خلق شده است.
* روح؛ یک چنین روحی، بدن؛ یک چنان بدنی که مایه اش میوه بهشتی است. وقتی ارتباط بین آن روح و این بدن پیدا شود، چنین بشری چه خواهد شد؟ کجا بود و کجا آمد و اینجا که آمد، چه کرد و بعد که فردا سر از خاک بردارد، چه خواهد کرد؟
* در روایتی دیگر پیامبر صلی الله علیه و آله می‌فرماید: خدا فاطمه را از نورش آفرید.
بیان حضرت این است: آن روح را در حُقّه‌ای قرار داد. تعبیر حقّه مهم است، مثل گوهری که در یک گنجینه‌ای بگذارند. این روح را در آن حقّه قرار داد و آن حقّه را بر طاق عرش معلّق کرد.
* طعام این روح و این نفس قدسی چه بود؟ طعام او تسبیح، سبحان الله و تقدیس، سبوح قدّوس و تهلیل، لا اله الا الله و تحمید، الحمد لله بود.
* تا وقتی که آن روح تعلّق به این بدن نگرفته بود، طعام این روح آن چهار کلمه بود. بحث در این طعام هم بحث دیگری است.
* اول طعام تسبیح است، بعد تقدیس است. و بعد اگر این نکته را دقت کنید، ارتباط حضرت زهرا را باتسبیحات فاطمه در این نشئه و با طعام قدسی اش در آن نشئه، پیدا می‌کنید که چه ارتباطی با هم دارند!
* وقتی این حقائق روشن بشود، معلوم می‌شود که این چه بشری و چه انسانی بود و بیان امام ششم تا حدّی واضح می‌شود که چرا فاطمه، فاطمه نامیده شد؟!
* فاطمه از “فطم” است و فطم به معنای قطع است. فرمود: فاطمه، فاطمه نامیده شد چه این‌که خلق از معرفت او منقطع اند، دست عقل از نیل به مقام منیعش قطع شده است.
