امام باقر علیه السلام خطاب به میسّر:

یَا مُیَسِّرُ أَلاَ اُخْبِرُکَ بِشِیعَتِنَا؟ قُلْتُ: بَلی جُعِلْتُ فِداکَ قَالَ: إِنَّهُمْ حُصُونٌ حَصِینَةٌ و صُدُورٌ أمِیْنَةٌ وَ أَحْلاَمٌ وَزِیْنَةٌ لَیْسُوا بالمَذِیعِ البَذِرِ وَلاَ بِالجُفَاتِ المُرَاعِیْنَ رُهْبَانٌ بِالْلَیلِ اُسُدٌ بِالْنَهارِ؛

ای میسّر، آیا شیعیان مان را به تو معرّفی کنم؟
میسّر گفت: فدایت شوم بفرمایید.
حضرت فرمودند:
آنها دژی محکم
و سینه‌های امانتدار
و صاحبان عقلی وزین و متین هستند
شایعه پراکنی نمی‌کنند
و اَسرار را فاش نمی‌کنند
و آدمی خشک و خشن و ریاکار هم نیستند
راهبان شب و شب‌زنده‌داران و شیران روزند.

بحارالأنوار، ج 75،ص 173