خــــــدای عـــــزیز و مــــهربان!
مهربانیت همانند امواج دریا پی در پی
ساحل وجودم را در بر می‌گیرد
و به دستِ قدرت تو ،
تمام تیرهای بلا شکسته می شود…
تو هر زمان با من و در کنار من بوده ایی
من در “گهواره ی” محبتت چه آسوده آرام گرفته‌ام…
پس ای “خـــــداے “مهربانم…
به ذکر نام زیبایت و نیایش لحظه هایت ،
وجود زمینیَم را ملکوتی گردان…
تا آنچه تو میخواهی باشم
و از آنچه من هستم “رها” شوم ،
که تو… بی نیاز و من “غرق” نیازم
 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌