شیخ طوسى قدس سره در کتاب «امالى» از جابر بن یزید جعفى نقل کرده است که گفت:

سرور جهانیان امام باقر علیه السلام را هجده سال خدمت کردم، هنگامى که خواستم از نزد آن حضرت بیرون روم و با او وداع کنم عرض کردم: حدیثى بفرمائید تا استفاده کنم.


*فرمود: اى جابر! بعد از هجده سال که در خدمت ما بودى هنوز هم منتظر شنیدن گفتار ما هستى؟
عرض کردم: بلى، شما دریاى بى پایانى هستید که هرچه از آن بردارند تمام نمى شود و به انتهاى آن نمى توان رسید. فرمود:


*یا جابر؛ بلّغ شیعتی عنّی السلام وأعلمهم أنّه لا قرابة بیننا وبین اللَّه عزّوجلّ ولایتقرّب إلیه إلّا بالطاعة له. یا جابر؛ من أطاع اللَّه وأحبّنا فهو ولیّنا، ومن عصى اللَّه لم ینفعه حبّنا.


*اى جابر! به شیعیانم از طرف من سلام برسان و به آنها خبر بده که بین ما و خداوند هیچگونه خویشاوندى نیست و جز با اطاعت کردن از او به مقام قربش نمى توان رسید.
اى جابر! کسى که از فرامین الهى اطاعت کند و ما را دوست بدارد او اهل ولایت ما است و کسى که نافرمانى پروردگار کند دوستى ما به او سودى نمى بخشد.
اى جابر! چه کسى از خداوند درخواست نموده و او مرحمت نفرموده است؟ یا بر خدا توکّل کرده و او را کفایت ننموده و یا به او اعتماد و اطمینان داشته و نجات پیدا نکرده است؟


*اى جابر! دنیا را همانند منزلگاهى قرار بده که براى مدّتى در آنجا فرود آمده اى و مى خواهى منتقل شوى، آیا دنیا مثل مرکبى نیست که در خواب بر آن سوار شده اى و وقتى بیدار گشتى از آن خبرى نبوده، نه بر آن سوار بودى و نه زمام آن را بدست داشتى، بلکه روى بسترت آرمیده بوده اى؟ یا همانند لباسى که آن را پوشیده باشى، و یا کنیزى که با آن همبستر شده باشى؟
اى جابر! دنیا نزد صاحبان عقل و خرد همانند سایه اى روان است.


*«لا إله الّا اللَّه» یعنى اعتقاد به یکتایى خداوند، عزّت و آبروى اهل ایمان است.
نماز کانون اخلاص و باعث دورى از تکبّر و خودپسندى است، زکات روزى را افزایش مى دهد، روزه و حجّ دل را آرامش مى بخشند، قصاص و حدود باعث جلوگیرى از خونریزى‌ها است.
و دوستى ما اهل بیت نظم و سامان به امور دین مى دهد، خداوند تبارک و تعالى ما و شما را از کسانى قرار دهد که در پنهانى‌ها از او خوف و هراس دارند و از قیامت مى ترسند.



?امالى طوسى،ص296،ح29،مجلس 11
?بحار الأنوار،ج 78 ،ص182،ح 8