مفضّل می گوید: روزى خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم، آن حضرت به من فرمود:

اى مفضّل! آیا محمّد، على، فاطمه، حسن و حسین: را آن طور که باید شناخته اى، و به حقیقت معرفت آنها رسیده اى؟
عرض کردم: اى سرور من، حقیقت معرفت آنها چگونه است؟

فرمود:یا مفضّل! من عرفهم کنه معرفتهم کان مؤمناً فی السنام الأعلى.

اى مفضّل! هر که آنها را به حقیقت معرفت بشناسد مؤمن است و در درجات بالاى ایمان قرار دارد.
مفضّل مى گوید: عرض کردم: اى سرور من، آن را به من بشناسان.

فرمود: یا مفضّل! تعلم أنّهم علموا ما خلق اللَّه عزّوجلّ وذرأه وبرأه، وأنّهم کلمة التقوى، وخزّان السماوات والأرضین والجبال والرمال والبحار، وعلموا کَم فی السماء من نجم وملک، ووزن الجبال وکیل ماء البحار وأنهارها وعیونها؛ وماتسقط من ورقة إلّا علموها، ولا حبّة فی ظلمات الأرض ولا رطب ولا یابس إلّافی کتاب مبین وهو فی علمهم وقد علموا ذلک.

اى مفضّل! بدانى آنها آنچه را که خداوند آفریده و از عدم و نیستى به وجود آورده است مى دانند، آنها مظهر تقوا و خزانه دار آسمانها و زمین‌ها و کوهها و صحراها و دریاها هستند، و مى دانند چه مقدار ستاره و چه اندازه فرشته در آسمان است، وزن کوه‌ها و اندازه آب دریاها و رودخانه‌ها و چشمه‌ها را مى دانند، هر برگى از درختى مى افتد آن را خبر دارند، هر دانه اى که در تاریکى هاى زمین قرار گرفته آن را مى دانند، و هیچ تر و خشکى نیست مگر اینکه در کتاب مبین یعنى در علم آنها نقش بسته و آن را مى دانند.

عرض کردم: اى سرور من ؛ آن را فهمیدم و اقرار کرده و به آن ایمان آوردم.

حضرت فرمود: بلى درست گفتى اى مفضّل، اى بزرگوار، اى نعمت داده شده و اى پاکمرد، پاک شدى و بهشت براى تو و دیگر اشخاصى که چنین ایمانى داشته باشند گوارا باد.

📚مصباح الأنوار: 237
📚بحار الأنوار: ج116/26 ح 22
📚تفسیر برهان: 7/4 ح 8