جابر بن عبداللَّه گوید:
امام باقرعلیه السلام فرمود:


حضرت فاطمه علیها السلام، زهرا نامیده شده، چون خداى متعال آن بانو را از نورعظمت خود آفرید.
هنگامى که درخشید آسمان‌ها و زمین به نور او روشن گشت، چشمان فرشتگان خیره شد، فرشتگان خداى متعال را سجده نموده و گفتند: خداى ما! و سرور ما! این چه نورى است؟


خداوند به آنان وحى فرمود:


این نورى از نور من است، که آن را در آسمانم جاى دادم، و از عظمت خویش آفریدم. من این نور را از صلب یکى از پیامبرانم بیرون مى آورم که او را بر همه پیامبران برترى مى دهم، از این نور گروهى را به وجود مى آورم که براى امر من قیام مى کنند و آفریدگانم را به سوى من راهنمایى مى نمایند و من آنها را جانشینان (خود) در روى زمین قرار مى دهم.


?مصباح الأنوار،ص223 (مخطوط)
?علل الشرائع،ج179/1
? بحار الأنوار،ج 12/43 ح5