نهج البلاغه

حضرت امیر و کنترل نفس

به خدا سوگند! سوگندی که تنها اراده خدا درآن است. چنان نفس خود را به ریاضت وادارم که به یک قرص نان، هر گاه بیابد شاد شود.

و به نمک به جای نان خورش قناعت کند.

آنقدر ار چشم ها اشک ریزم که چونان چشمه ای خشک درآید و اشک چشمم پایان پذیرد.