رسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله:
حسینٌ مِنّی و أنا مِنه. [1]

رسول الله صلی الله علیه و آله:
حُسینٌ مِنّی و أنا مِن حسینٍ، أحَبَّ اللّهُ مَن أحبَّ حسینا، حسینٌ سِبْطٌ مِن الأسْباطِ. [2]

رسول الله صلی الله علیه و آله:
أمّا الحُسَینُ فَإنَّهُ مِنّی وَ هُوَ ابنی وَ وَلَدی وَ خَیرُ الخَلقِ بَعدَ أخیهِ وَ هُوَ إمامُ المُسلِمینَ وَ مَولی المُؤمِنینَ وَ خَلیفَةُ رَبِّ العالَمینَ وَ غیاثُ المُستَغیثینَ وَ کَهفُ المُستَجیرینَ وَ حُجَّةُ اللّهِ عَلی خَلقِهِ أجمَعینَ وَ هُوَ سَیِّدُ شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ وَ بابُ نَجاةِ الاُمَّةِ أمرُهُ أمری وَ طاعَتُهُ طاعَتی مَن تَبِعَهُ فَإنَّهُ مِنّی وَ مَن عَصاهُ فَلَیسَ مِنّی. [3]


پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
حسین از من است و من از اویم.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
حسین از من است و من از حسینم. هر که حسین را دوست بدارد خداوند دوستش بدارد. حسین سبطی از اسباط است.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
امّا حسین، او از من است. او پسر من و زاده من است و بهترین انسانها پس از برادرش می‌باشد. او امامِ مسلمانان است و مولایِ مؤمنان و خلیفه پروردگار جهانیان و یاورِ یاری خواهان و پناهِ پناه جویان و حجّت خداوند بر همه خلق او. او سرور جوانان بهشت و دروازه نجات امّت است. فرمان او فرمان من است، و اطاعت از او اطاعت از من، هرکه از او پیروی کند از من است و هرکه نافرمانی او کند از من نیست.


?[1]: کنز العمّال: 37684.
?[2]: بحار الأنوار: ج43 / ص261 / ح1.
?[3]: الأمالی للصدوق: ص101.