تکیـه بـه فضـل خــدا‍

روایت داریم که قسم به کسی که جانم در دست اوست ،احدی به صرف عمل، وارد بهشت نمی شود مگر اینکه کرم خدا ضمیمه آن بشود. اصحاب پرسیدند حتی شما ؟ پیامبر فرمود : بله ،حتی من. مگر اینکه رحمت و فضل خدا شامل من بشود. یکی از عابدین بنی اسرائیل مقامی نزد خدا نداشت و فرشته ها از خدا پرسیدند که این بنده با اینکه این قدر عبادت می کند چرا مقامی ندارد .خدا به او پیام داد که من می خواهم با فضل خودم با تو برخورد بکنم نه با عدل خودم . عابد گفت :من نیازی به فضل خدا ندارم ، به خدا بگویید که با عدلش با من برخورد بکند. سهم من در روز یک قرص نان و یک انار بود .خدا به ملائک گفت که یک قرص نان و انار را با او حساب کنید. همه ی عبادت او به اندازه ی یک حبه انار شد. ما باید عمل خودمان را انجام بدهیم تا فضل خدا هم شامل حال ما بشود. یکی از برادران امام رضا(علیه السلام) بنام زیدُالنار عده ای را در مسجد مرو جمع کرده بود و از خودش تعریف می کرد. امام فرمود : زید چه می گویی ؟ اگر خدا بی عمل برای تو این همه حساب باز کرده است پس وضع تو از پدرت موسی بن جعفر بهتر است زیرا پدرت این همه زندانی کشید و خدا به او چیزی داد و تو بدون عمل اینها را بدست آورده ای ؟ مردم را فریب نده. در دعای ابوحمزه داریم :خدایا ،در نجات از جهنم به اعمال مان تکیه نمی کنیم بلکه به فضل تو تکیه می کنیم. اگر انسان در مقابل خدا شکسته بشود فضل خدا شامل حال او خواهد شد .

〖از بیانات حجت الاسلام عالی〗