توصیف مقامات بلند امیرالمؤمنین علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله


- ولایت ومودّت امیرالمؤمنین (علیه السلام)؛ بالاترین عمل صالح
- حتمی بودن آزمایشِ امّت درباره ی ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام)
- رضایت پروردگار درهمراهی و هم قدمی با علی بن ابیطالب (علیه السلام)
- شک کردن درباره ی علی (علیه السلام)، کفر ورزیدن نسبت به خداوند

ابن عبّاس گوید: من پیوسته نسبت به علی (علیه السلام) همان گونه که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) به من فرمان داد و مرا به دوستداری ایشان سفارش کرد بودم و بی شک این کار در نزد من بزرگترین عملِ من است.
سپس گوید: آنگاه که گذشت از ایام آنچه گذشت و پایان عُمرِ رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرا رسید، به محضر ایشان رسیدم و عرض کردم: پدر و مادرم فدایتان ای رسول خدا، پایانِ عُمرشما نزدیک گشته،مرابه چه امر می فرمایید؟
ایشان فرمود: ای ابن عبّاس، مخالفت کن با هر کس که با علی مخالفت کند و هرگز پشتیبان و دوستدار آنان مباش.

عرض کردم: ای رسول خدا، چرا مردم را به ترکِ مخالفت با علی فرمان نمی دهید؟
ناگاه حضرت به گریه افتاد تا آنکه از هوش رفت، سپس فرمود: ای ابن عبّاس، علمِ پروردگارم درباره ی آنان پیشاپیش رقم خورده است. سوگند به او که مرابه حق به پیامبری برانگیخت، هیچ یک از کسانی که با او مخالفت کنند و حقّش را انکار نمایند از دنیا بیرون نمی روند تا آنکه خداوند نعمتی را که از آن بهره مند هستند دگرگون کند.

ای ابن عبّاس، اگر می خواهی با خداوند دیدار کنی در حالی که او از تو خشنود باشد، راهِ علی بن ابی طالب (علیهما السلام) را در پیش گیر و به هر سو که گرایید همراهِ او باش و به عنوانِ امامت به او راضی باش و دشمنانش را دشمن بدار و دوستانش را دوست بدار.
ای ابن عبّاس، بپرهیز از اینکه درباره ی او شکّی در تو راه یابد چرا که شک کردن درباره علی (علیه السلام) کفر ورزیدن به خداوند عزّ و جلّ است.

الأمالی (للطوسی)، ص106
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج16، ص319
#حدیث_روز